="color:#ffffff;margin-top:0px;">








فراموشی
تاريخ : چهار شنبه 4 مرداد 1391 | 17:12 | نويسنده : زهـــــــــــــرا

آغوشم مكن

زندگاني مي كنم چون شعله با خود سوختن

زنده ام با سوز و ساز خويش، خاموشم مكن

مي تراود تا شراب بوسه از جام لبت

از شراب تلخ تنهايي قدح نوشم مكن

دودم و از شعله دارم دامني رنگين به بار

اين شرر از من مگير از نو سياه پوشم مكن

چون صبا در جستجو خود به هر سويم مكش

همچو گيسوي سياهت خانه بر دوشم مكن

اين دل درد آشنا را در شرار غم بسوز

هر چه مي خواهي بكن اما فراموشم مكن



نظرات شما عزیزان:

barbi
ساعت19:19---4 مرداد 1391
مرد باید...

وقتی مخاطبش عصبانیه , ناراحته , میخواد داد بزنه

وایسه روبروش بگه :

توی چشام نیگا کن , بهت میگم تو چشام نیگا کن

حالا داد بزن , بگو از چی ناراحتی...

بعد مخاطب داد بزنه , گله کنه , فریاد بکشه , گریه کنه

حتی با مشتای زنونه ش بکوبه تو بغله مرد

آخرش خسته میشه میزنه زیر گریه.

همونجا باید بغلش کنه...

نذاره تنها باشه...

مرد حرف نزنه ها , توضیح نده ها

کل کل نکنه ها , توجیه نکنه ها

فقط نذاره احساس کنه تنهاست...

مرد باید گاهی وقتا مردونگیشو با سکوت ثابت کنه

با بغل کردنش...

فکر کن زندگی چه رویایی می شه اگه واقعا اینطور باشه.

لينك شدي عزيزم


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: